Het frontdorp Pervijze herdenkt jaarlijks op 11/11 zijn
oorlogsslachtoffers op plechtige wijze. Hieronder een aantal
foto's van de plechtigheden Deze jaarlijkse plechtigheid
werd bijgewoond door een talrijke menigte, alsook opgeluisterd
door ex-militairen en actieve militairen op vrijwillige
basis. De oudgedienden dragen uit eerbied terug het uniform.
Na de plechtigheid, bij het verlaten van de kerk werd
een groet gebracht aan het brandraam ter herinnering aan
soldaat Renaat
De Ridder (+ Pervijze 28.10.1914). (O.L.Vrouwbeuk).
Verwelkoming en toespraak door NSB-Voorzitter Adjt.-chef
b.d. Roger Riekaert. Hieronder zijn toespraak:
Dag van herdenken, en van feestvieren. Dankbaar terugdenken
aan de gebrachte offers voor de vrede. Feestvieren voor
de relatieve vrede waarin we mogen leven.
60 jaar geleden , op 27 januari 1945, werden de concentratiekampen
bevrijd. Een verschrikking, een kerkhof zonder graven.
Soldaten, gehard door 4 jaren strijd, roepen uit nu pas
te weten waarvoor ze al die jaren gestreden hebben. De
hel stond te lezen op de gezichten van de mensen die we
hebben bevrijd.
Nr. 185.497 in Auschwitz getuigt, Dhr. Marcel Durnez
uit Gheluwe, nu 78 jaar oud. Amper 17 jaar was hij. Hij
overleefde de hel, zijn twee broers niet. In juni 1943
opgeëist, gevlucht, 16 jaar oud, eind 1944 ontdekt,
opgepakt samen met zijn twee broers, en in beestenwagons
op transport naar Auschwitz, 4 dagen onderweg. Met een
vulpen kraste men het Nr. 185.497 in zijn arm. Zijn twee
broers komen om van slagen en ontbering. Op 20 april 1945,
uitgemergeld slepen ze hem op dodenmars. Hij overleeft,
toen hij thuis kwam wisten zijn ouders nog niet dat Daniel
21 , en Gilbert 23 jaar, omgekomen waren.
Zulke processen verwerkt men niet, de jaren hebben geen
vat erop. De jeugd wordt er voortdurend mee geconfronteerd
tot wat menselijke individuen in staat zijn, elke dag,
60 jaar na de bevrijding, wees waakzaam.
Ik hou mijn hart vast, als de president van Iran, openlijk
en publiek verklaart dat de doelstelling van het moslimfundamentalisme
is, Israel van de kaart vegen, vernietigen. Deze dictator
van het ergste soort waant zich God, hij streeft er naar
het werk van Hitler af te maken. Elk respect van elementaire
mensenrechten ontbreekt hier. De vrije wereld kan dit
niet tolereren, er is geen andere keuze. De kruisjes waarvan
elk individueel naar U kijkt, zeggen tot U, "Mijn
offer is toch niet tevergeefs geweest ?" Ik heb gestreden,
opdat U in vrede zou mogen leven, ik was jong, mijn gelaat
vervaagt, mijn idealen zijn jong gebleven, kijk mij aan,
in de ogen, ik heb het offer gebracht van mijn jonge leven,
vergeet dit nooit, tijd om de fakkel over te nemen. Onze
OS worden oud, 50.000 zijn nog in leven, dit jaar hebben
ze voor de laatste maal opgestapt in het Nationaal defilé
in Brussel. Ze laten een beeld na van fiere soldaten.
Wij hebben nog 3 oudstrijders in onze rangen.
Op 20 september 2005 is vredevol Dhr. Simon Wiesenthal
in zijn slaap overleden. Hij was de man die als oud gevangene
in de kampen, gezworen had dat hij deze misdadigers tegen
de mensheid zou opsporen, en hun verdiende straf liet
ondergaan. Bedankt Simon, voor wat U gedaan hebt voor
de mensen, we hebben diep respect voor U. Onze 10 W.Vl.
Mil kerkhoven, worden een na een mooi opgepoetst door
Defensie, dank U collega's, de kerkhoven liggen er weer
proper bij, onze oorlogsslachtoffers ter Ere.
Onze vrienden van het OLV. Hoekje in Oud Stuivekenskerke
hebben een Koninklijke titel gekregen, beloning voor hun
inzet en werk ter ere van de oorlogsslachtoffers, hartelijk
proficiat.
In Diksmuide krijgen de oudstrijders waarvan de graven
worden opgeruimd een blijvende centrale plaats op het
kerkhof, met een monumentje ter nagedachtenis. Zouden
ze weten dat ook bij ons vele oudstrijders rusten?Er is
nogal wat te doen
in de media, men is op zoek naar de Grootste Belg aller
tijden, mijn keuze is snel gemaakt, jammer dat ze niet
vernoemd worden, dat zijn allen die hier rusten in Vl.
Velden, ergens onder een stenen kruisje. want Niemand
heeft grotere liefde als hij die zijn leven gaf voor de
zijnen.
Een dag van herdenken, is nu even stil worden, en dankbaar
in herinnering houden, wat hier in deze stenen werd gegraveerd,
Je kwam Je ging Een korte weg Een vluchtig spoor In t'aardse
land. Vanuit Gods hand, tot in Gods hand.
Voor hen die onze vrijheid hebben betaald met hun jonge
leven en rusten in onze aarde van de Federatie Pervijze,
Militair als Burger
Onze gedachten gaan ook naar alle oorlogsslachtoffers,
waar ook ter wereld, die gevallen zijn tijdens humanitaire
zending en opdrachten.
Voor hen allen vraag ik U om tijdens de bloemenhulde
de stilte te bewaren.
Na de bloemen neerlegging zullen wij bloemen brengen
naar onze collega, de jonge Canadese piloot, hier gevallen
voor onze vrijheid, ver van huis, maar zeker nooit vergeten.
Ook Flying Officer C. A. LEE STEERE gevallen op 27 Mei
1940, en begraven op het kerkhof van Oostkerke, is in
onze gedachten, hij was 29 jaar.
Na de plechtigheid nodigen wij U allen uit op de receptie
in zaal "Ten Bercle"
Mag ik dan vragen aan de Heer Marc DEPREZ, Schepen en
afgevaardigde van de Stad Diksmuide, bloemen te willen
neer leggen, als symbool van onze dankbare erkentelijkheid.
Riekaert Roger
Adjudant Chef bd
Voorzitter
Bloemen door Marc Deprez, schepen Diksmuide, gevolgd door
het Belgisch volkslied en de Last Post.
Herdenkingsplechtigheid aan het graf van the Canadian Pilot
Officer J.A. Robertson. R.C.A.F. (+ Pervijze 29.11.1943).
Receptie aangeboden door de NSB - afdeling Pervijze in
het ontmoetingscentrum Ten Bercle, gevolgd door een maaltijd
n.a.v. de 11 novemberviering in de feestzaal van Het Druivenhof,
Veurnestraat 22, Pervijze.
Dank aan Riekaert Roger, Voorzitter NSB/Pervijze voor de
info en foto's.
.jpg)
