Het frontdorp Pervijze herdenkt jaarlijks op 11/11 zijn
oorlogsslachtoffers op plechtige wijze. Hieronder een aantal
foto's van de plechtigheden Deze jaarlijkse plechtigheid
werd bijgewoond door een talrijke menigte, alsook opgeluisterd
door ex-militairen en actieve militairen op vrijwillige
basis. De oudgedienden dragen uit eerbied terug het uniform.
Verwelkoming en toespraak door NSB-Voorzitter Adjt.-chef
b.d. Roger Riekaert. Hieronder zijn toespraak:
Dag van herdenken en van feestvieren. Herdenken van de
gebrachte offers, feestvieren om de wapenstilstand en
de herwonnen VREDE Het is precies 88 jaar geleden dat
een einde kwam aan de grootte oorlog, en 61 jaar einde
van de 2ewereldoorlog. Elk jaar wordt de herwonnen vrede
voor beide oorlogen herdacht op 11 November.
November is voor velen onder ons de enige keer per jaar
dat wij nog bij de laatste rustplaats van vrienden en
familie komen. Loop dan tegelijk even langs de witte zerkjes
waaronder de soldaten liggen. Hoeveel jonge mensen, sommigen
uit verre landen, werden naar onze streek gesleurd, om
nooit meer naar huis te keren. Ze rusten nu onder een
van die witte zerkjes, al dan niet bekent, de stille getuigen
van een rampzalige tijd .Leren uit het verleden doet de
mensheid niet, of toch heel moeizaam.
Oorlog en geweld behoren jammer genoeg nog altijd tot
het alledaagse in onze wereld. En tot de jeugd durven
wij zeggen. Daarom is het zo belangrijk ons regelmatig
te bezinnen, en te herinneren, aan wat vroeger is gebeurd.
Het is deze herinnering en kennis, die ons de weg moet
wijzen naar een duurzame Vrede
Een oorlogskerkhof, een oorlogsmonument met al zijn namen,
van eender welke natie, is een waarschuwing voor ons allen.
Elk monument, elk soldatenkruisje, is een vingerwijzing,
mensen die zonder oorlog niet op deze wijze hadden moeten
sterven. Oorlogsgraven zijn de grootste leraars voor de
Vrede.
Mogen onze nakomelingen nooit meer geconfronteerd worden
met de gruwelen van oorlogen. Wij herdenken vandaag allen,
militair & burger, die het slachtoffer zijn geworden,
in het bijzonder in onze Federatie, Lampernisse-Oostkerke-Pervijze-Stuivekenskerke,
gisteren werden lichtjes geplaatst op deze kerkhoven,
als teken van onze dankbaarheid.
Wij denken speciaal aan onze leden en sympathisanten
die ons dit jaar ontvallen zijn. Mevr. Vandenbussche Maria
( Wed Gaston Gouwy ) + 09 juli 2006
Wij vergeten ook zij niet, die ingezet worden in de humanitaire
opdrachten waar ter wereld,soms ten koste van hun jonge
leven, onze jongens in Libanon, Afghanistan, Kosovo. enz,
om er de Vrede te helpen handhaven
Wij willen hen niet vergeten. Niemand van deze jongens
verdient dit. Zolang we leven zullen we af en toe eens
langskomen. Zolang er iemand komt ben je niet echt dood.
Dood ben je slechts dan, als je bent vergeten. Daarom
deze Wapenstilstandsherdenking.
Donker wolkt de Hemel over de graven der soldaten.
Donker staat Gods gebod over de doden van de oorlog
Hel echter, licht de Hemel over de rijen soldaten kruisen.
Heller nog licht hun troost, God heeft het laatste woord.
Voor hen allen vraag ik dan tijdens de bloemenhulde een
minuut stilte te bewaren.
Na de bloemen neerlegging zullen onze vrienden Militairen,
en wij allen samen, bloemen brengen naar onze collega,
de jonge Canadese piloot, hier gevallen ver van huis en
thuis, maar zeker niet vergeten.
Receptie aangeboden door de NSB - afdeling Pervijze in
het ontmoetingscentrum Ten Bercle.
Dank aan Riekaert Roger, Voorzitter NSB/Pervijze voor de
info en foto's.
