| Tentoonstelling / Exhibition 'Briefe im Kriege' - Wervik
- 08/07/207
Please find below some pictures of the exhibition 'Briefe
im Kriege' at Wervik.
Tentoonstelling: Briefe im Kriege
Max Beckmann in Wervik tijdens de Eerste Wereldoorlog (1915)
In het Erfgoedhuis (Huis René Defrancq) op De Steenakker
in Wervik loopt deze zomer een kleine tentoonstelling over
de aanwezigheid van de Duitse kunstschilder Max Beckmann in
Wervik tijdens de eerste helft van 1915.
De tentoonstelling kan bezocht worden op volgende data: zondag
1 juli en zondag 8 juli: 10.00-18.00 uur – zondagen 15
– 22 – 29 juli: 14.00-18.00 uur – zondag 19
augustus: 14.00-18.00 uur – maandag 20 augustus: 10.00-18.00
uur.
Op 30 maart 1915 schreef Max Beckmann, vanuit Wervik, aan
zijn vrouw: “Ik wil op de muren schilderen. Ik heb mijn
plan, een Oosters bad te schilderen opgegeven. Ik schilder
nog slechts wat rondom mij is. Wervik heeft een wondermooie,
oude, grijze, gotische kerk, die steil en voornaam tussen
de rode daken staat. Onderaan vloeit de Leie, daarnaast ligt
een omwoeld terrein met een komische legerfoeragewagen en
daarvoor dan, de langs onder geziene ruiter met daarachter
een steigerend paard en rechts een infanterist…”.
Beckmann zal een grote fresco schilderen, ergens op de muren
van de terreinen Dalle in Wervicq-Sud. Foto’s werden
genomen van de fresco; maar de fresco zelf werd afgebroken
op het einde van de Eerste Wereldoorlog.
Max Beckmann (1884-1950) was reeds een redelijk bekend Duits
schilder voor de Eerste Wereldoorlog. Hij was als medisch
vrijwilliger actief in Vlaanderen tijdens het voorjaar 1915
en kwam naar Wervik waar hij een grote muurschildering wou
maken om een ontluizingsbad op te vrolijken.
We kennen zijn Wervikse aanwezigheid via de brieven die hij
aan zijn vrouw schreef. Een deel van die brieven werden in
een Duits kunsttijdschrift gepubliceerd op vraag van de uitgever
van het tijdschrift. Niet alle brieven werden gepubliceerd
en de Duitse censuur hield een oog in ’t zeil. Sommige
brieven werden nooit gepubliceerd of werden er flarden weggelaten.
Beckmann wist dus wel dat die brieven in het tijdschrift zouden
gepubliceerd worden. De originele brieven zijn verloren gegaan
op het einde van de Tweede Wereldoorlog.
In die brieven zien we Beckmann als een man die geloofde
dat Duitsland hier een rechtvaardige oorlog streed. Maar na
bezoeken aan de loopgraven, nadat hij als medisch vrijwilliger
de lokale veldhospitalen als zijn werkterrein aanschouwde,
stelde hij meer en meer kritische kanttekeningen rond het
gebeuren, zonder echter de juistheid van de oorlog in vraag
te stellen. Verder beschrijft hij een aantal plaatsen en locaties
in en rond Wervik, zonder echter veel details weer te geven
(censuur). Het is kenschetsend dat hij niets noteert over
de eerste gasaanvallen, alhoewel hij toen hier in Wervik aanwezig
was. Misschien werden die passages uit zijn gepubliceerde
brieven geweerd of werden niet opgenomen.
In 1916 werd een bloemlezing van die brieven met een aantal
pentekeningen van Beckmann uitgegeven. Pierre-Jean Logie van
de Stedelijke Oudheidkundige Commissie heeft een aantal brieven
vertaald in het Nederlands. Rond deze brieven wordt een kleine
tentoonstelling georganiseerd met materialen en illustratiemateriaal
van de Stedelijke Oudheidkundige Commissie. Voor omkaderd
Duits materiaal van XVde Armee zorgt de heer Oosterlinck uit
Menen.
Op 1 juni 1915 schreef Beckmann aan zijn vrouw: “Mooie
zonsondergangen zijn het hier. De grote bol ligt op de heuvelrand
waar d Engelsen zijn, en men verstaat niet dat ze nog altijd
bestaan, zo drukt ze op de rand van de aarde. Poëtisch?
Wat! Ik ben zeer opgewekt”.
Een samenwerking tussen de Dienst Toerisme van Wervik en
de Stedelijke Oudheidkundige Commissie van Wervik. m.m.v.
de heer Oosterlinck uit Menen.
Deze rubriek staat open voor iedereen.
Ook jij kunt foto's doorsturen voor de rubriek "Je was er
bij". Ons adres: info@westhoek.be
Everyone can send pictures for these pages "You were
there". Our address: info@westhoek.be
|
